Prusice

Miasto liczące ok. 2,3 tys. mieszkańców, siedziba urzędu gminy.

Położone przy trasie nr 5 z Wrocławia do Poznania, w południowej części Kotliny Żmigrodzkiej. Jako miasto istnieje od XIIIw., w 1492r. znalazło się w baronacie żmigrodzkim i wraz z nim należało kolejno do Kurzbachów, Schaffgotschów i Hatzfeldów. Po utracie praw miejskich w 1951 roku miejscowość odzyskała je ponownie w roku 2000. Centralną część rynku zajmuje renesansowy ratusz, dziś siedziba urzędu gminy. Jego początki sięgają lat 1529–1553, a rozbudowany został w stylu neorenesansowym w roku 1931. Przy północno – zachodnim narożniku rynku wznosi się najstarsza budowla miasta, gotycki kościół św. Jakuba Starszego z lat 1491–92. Wewnątrz, w północnej kaplicy, zwraca uwagę bogaty grobowiec Melchiora Hatzfelda, który Prusice i Żmigród uzyskał od cesarza w uznaniu wiernej służby podczas wojny 30–letniej (poprzedni właściciel, Jan Urlich Schaffgotsch, został niesłusznie posądzony o zdradę i ścięty). Przy plebanii, w odcinku muru odgradzającego ją od ul. Zacisznej, zachował się fragment muru obronnego z gotyckiej cegły. Po południowej stronie rynku wznosi się natomiast poewangelicki, neoromański kościół św. Józefa Oblubieńca, z lat 1910–11. Cmentarz parafialny przy drodze do Żmigrodu należy do nielicznych w okolicy, na którym zachowało się w murze ogrodzeniowym sporo nagrobków z XIX i początków XX wieku, często o ciekawej kompozycji architektonicznej. Swego rodzaju ciekawostkę stanowi kamień św. Jadwigi, niewielki głaz narzutowy przy lipowej alejce odchodzącej od ul. Kolejowej – według podania są na nim odciski stopy św. Jadwigi i łapy jej pieska. Nie jest to jedyny taki kamień na terenie doliny – podobną pamiątkę po świętej ma nosić również kamień nieopodal kościoła św. Anny w Miliczu – Karłowie.